Η Ηλεία κάηκε: οι άνθρωποί της, τα ζώα της, τα δάση της. Μέχρι προχθές καιγόταν (2 ολοκληρα χρόνια χωρίς σταματημό).
Το τελευταίο θύμα η ΣΤΡΟΦΥΛΙΑ που μόλις ειχε ανακηρυχθεί (μετά απο 10 περίπου χρόνια) σε εθνικό πάρκο αλλά δεν πρόλαβε καν να "χαρεί" το νέο της "τίτλο". Πάνω στις στάχτες της σκίζουν τα ιμάτια τους Νομαρχίες Αχαίας & Ηλείας προσπαθώντας να καθορίσουν τα όρια της Στροφιλιάς (γιατί τη μοιράζονται και οι 2 νομοί).
Και έρχεται πολύ χαριτωμένα ένας νεαρός να κάτσει επίσης πάνω στις στάχτες της Ηλείας, να βγάλει τη καραμπίνα του & να τουφεκάει ό,τι πετά & ό,τι κινείται από τα υδρόβια εντός της Λίμνης του Καιάφα. http://www.patrisnews.gr/view.php?id=21519
Ο νεαρός συνελήφθη και παραπέμφθηκε στη δικαιοσύνη... Και χαίρομαι γιατί ο νόμος λειτούργησε. Ομως δεν παύω να αναρωτιέμαι : γιατί κυνηγάμε ένα λαθροκυνηγό όταν οι μεγάλοι κυνηγοί , με τα τεράστια θηράματα περπατούν ανάλαφρα στο χώμα της Ηλείας? Γιατί κατηγορούμε ένα τύπο με καραμπίνα & όχι εκείνους που βγάζουν τις μπουλντόζες & τις μπετονιέρες & τσιμεντοποιούν όλο το νομό? Εκεί γιατί δεν εφαρμόζεται ο νόμος?
Η πιο πρόσφατη περίληψη για τη ΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΗ, ειρηνική, συλλογική
αντιμετώπιση-ΑΠΟΤΡΟΠΗ των φυσικών κλιματικών αλλαγών, όπως οι ενδεχόμενοι
ηφαιστειακοί χει...