ΓΛΥΦΑ...ΤΗΝ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΞΕΚΡΕΜΑΣΤΗ

Η Γλύφα, μια πανέμορφη περιοχή, τελευταίο καταφύγιο ομορφιάς & παρθένας βλάστησης, έχει γίνει εδώ και καιρό στόχος εκμετάλλευσης . Εχει γίνει ο επόμενος στόχος καταστροφής & ισοπέδωσης.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΠΩΣ Η ΜΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΠΕΤΑΕΙ ΤΟ ΜΠΑΛΑΚΙ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ & ΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ ΔΗΛΩΝΕΙ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΟΤΙ ΚΑΜΙΑ ΚΙΝΗΣΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΘΟΥΝ ΕΚΤΑΣΕΙΣ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗΣ ΟΜΟΡΦΙΑΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΠΑΤΗΘΕΙ Η ΠΟΥ ΤΙΣ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ

****************
http://www.patrisnews.gr/view.php?id=21522

Πολυσέλιδη απάντηση στους κατοίκους της Γλύφας που κατάγγειλαν με εξώδικό τους
πριν λίγους μήνες παρατυπίες στο ιδιοκτησιακό καθεστώς των εποικιστικών εκτάσεων της περιοχής έστειλε η Διεύθυνση Αγροτικής Ανάπτυξης της Νομαρχίας Ηλείας.

Στην απάντησή της, η Υπηρεσία επιχειρεί μια σύντομη ιστορική αναδρομή αναφέροντας κατά χρονική σειρά τις διοικητικές πράξεις που έλαβαν χώρα και διαμόρφωσαν το υφιστάμενο σήμερα ιδιοκτησιακό καθεστώς στις πρώην κοινόχρηστες εποικιστικές εκτάσεις του αγροκτήματος Γλύφας.

Συγκεκριμένα, η απάντηση της Διεύθυνσης Αγροτικής Ανάπτυξης της Ν.Α. Ηλείας έχει ως εξής: «Το έτος 1930 έγινε οριστική διανομή εποικιστικών εκτάσεων της περιοχής Γλύφας πρώην Κοινότητας Λυγιάς. Σε κάθε διανομή εποικιστικών εκτάσεων που γινόταν εκείνες κυ-
ρίως τις εποχές πρανή υψωμάτων, ρέματα, αμμώδεις εκτάσεις, ημιάγονες γενικά εκτάσεις χαρακτηρίζονταν κοινόχρηστες και παραδίδονταν στους ήδη αποκατασταθέντες κληρούχους για κοινή χρήση (βόσκηση των ζώων τους κλπ).

Έτσι και στη Γλύφα, εξακόσια πενήντα περίπου στρέμματα έκτασης αυτής της μορφής, χαρακτηρίστηκαν από την επιτροπή απαλλοτριώσεων κοινόχρηστες.

Από τα στοιχεία του αρχείου μας δεν μπορούμε να βεβαιώσουμε το χρόνο καταπάτησής τους από αυθαίρετους καταπατητές, αν δηλαδή έχουν καταπατηθεί προ της διανομής ή μετά, ή εν μέρει προ και εν μέρει μετά. Είναι, ωστόσο, βέβαιο ότι σήμερα όλες οι εκτάσεις αυτές είναι κατειλημμένες.

Τα έτη 1965 και 1969 κατ’ επιταγή του άρθρου 197 του αγροτικού κώδικα (βασιλικό διάταγμα 29-10/6-12-1949) ο Νομάρχης Ηλείας με τις αντίστοιχες αποφάσεις του 15237 και 53207 μεταβίβασε κατά πλήρη νομή και κυριότητα τις κοινόχρηστες αυτές εκτάσεις στην πρώην
κοινότητα Λυγιάς.

Μετά την δημοσίευση του νόμου 3147/03, ο οποίος έθεσε σε ισχύ το άρθρο 28 του νόμου 1080/80, υποβλήθηκαν αιτήσεις από αρκετούς κατόχους των παραπάνω εκτάσεων προς το Δήμο Βαρθολομιού, στον οποίο υπάγεται πλέον η πρώην Κοινότητα Λυγιάς, ζητώντας να εκποιηθούν – παραχωρηθούν οι κατεχόμενες από αυτούς εκτάσεις στους ιδίους κατά παρέκκλιση των διατάξεων του κώδικα δήμων και κοινοτήτων, δηλαδή απευθείας χωρίς δημοπρασία.

Οι αιτήσεις αυτές διαβιβάστηκαν στην Υπηρεσία μας από το Δήμο Βαρθολομιού,
προκειμένου να γνωματεύσει η αρμόδια επιτροπή απαλλοτριώσεων περί της υφισταμένης επ’ αυτών αγροτικής εκμετάλλευσης. Η επιτροπή απαλλοτριώσεων με την 1 του 2005 αριθμ. Πρωτοκόλλου /16-12-2005 γνωμοδότησή της γνωμάτευσε θετικά στις περισσότερες
των περιπτώσεων αυτών, καθότι πραγματικά διαπιστώθηκε ότι οι εκτάσεις αυτές καλλιεργούνταν κυρίως με καλλιέργειες καρπουζιού και ελιών.

Ωστόσο, επειδή σε μικρά τεμάχια είχαν αναγερθεί και κτίσματα κυρίων κατοικιών
και επειδή δεν δίδεται από το νόμο αρμοδιότητα στην επιτροπή να γνωματεύσει θετικά για οικοδομημένες εκτάσεις, στην γνωμοδοτική της απόφαση έκανε ειδική μνεία περί αυτού και εξαίρεσε από την θετική γνωμοδότησή της την έκταση του τεμαχίου που καταλαμβάνει το κτίσμα προσαυξημένη κατά το 100% αυτής.

Εκτιμούμε μετά τα παραπάνω, ότι όλες οι διοικητικές πράξεις που έλαβαν χώρα
στις κοινόχρηστες εκτάσεις Γλύφας, έγιναν στα πλαίσια του νόμου και ικανοποίησαν ένα χρόνιο αίτημα των κατοίκων Γλύφας.

Σημειώνουμε ότι η γνώμη της επιτροπής απαλλοτριώσεων περί των συντρεχουσών προϋποθέσεων του άρθρου 28 του νόμου 1080/80 στις πρώην κοινόχρηστες εκτάσεις δεν είναι δεσμευτική για το Δήμο, ως προς την οπωσδήποτε εκποίησή τους, κατά τα προλεχθέντα, αλλά αυτός επιλέγει ποιες θα εκποιήσει και το τίμημα παραχώρησης που θα ορίσει.

Επαναλαμβάνουμε τέλος. Ότι τα όσα εξιστορούνται παραπάνω αφορούν τις κοινόχρηστες εποικιστικές εκτάσεις της Γλύφας και όχι τις εκτάσεις που εμπίπτουν στη ζώνη αιγιαλού την αρμοδιότητα των οποίων έχει η Κτηματική Υπηρεσία.

Επί των καταγγελλομένων σας για ακυρότητα διαφόρων πράξεων και συμβολαίων έχουμε τις ακόλουθες απόψεις:
Η κατά το άρθρο 197 του αγροτικού κώδικα αρμοδιότητα του Νομάρχη να μεταβιβάζει τις κοινόχρηστες εκτάσεις στις κοινότητες ήταν επιτακτική όχι δυνητική.

Κατά συνέπεια ο Νομάρχης δεν μπορούσε να μην μεταβιβάσει τις συγκεκριμένες εκτάσεις στην πρώην Κοινότητα Λυγιάς.

Τόσο από τις διατάξεις του προαναφερθέντος άρθρου 197 του αγροτικού κώδικα, όσο και από αυτές του άρθρου 9 του νόμου 666/77, που συμπλήρωσε την παράγραφο 8 του παραπάνω άρθρου, δεν προβλεπόταν ανάκληση των περί μεταβιβάσεων κοινοχρήστων εκτάσεων στις
κοινότητες αποφάσεων του Νομάρχη, παρά μόνο εφόσον συνέτρεχαν ειδικές προϋποθέσεις. Προϋποθέσεις όμως που όπως προκύπτει από το αρχείο μας ουδέποτε υπήρχαν. Και στο νόμο 3147/03 όμως, ο οποίος με το άρθρο 35 κατήργησε το άρθρο 197 του αγροτικού κώδικα
δεν προβλέπεται τέτοια διάταξη.

Η κυριότητα και νομή των παραχωρημένων με τις αποφάσεις Νομάρχη κοινόχρηστων εκτάσεων περιέρχεται κατά το προαναφερόμενοάρθρο 197 από της δημοσίευσής της περί παραχωρήσεων νομαρχιακής απόφασης στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης και όχι από της μεταγραφής αυτής στο Υποθηκοφυλακείο.

Παρά ταύτα η εγκυρότητα των συμβολαίων τα οποία καταγγέλλετε ως άκυρα, λόγω της παραπάνω ανωμαλίας, κρίνεται από τις δικαστικές αρχές και όχι από τη διοίκηση.
Για την περίπτωση του οικοπέδου της Εκκλησίας Αγίας Ιωάννου σας ενημερώνουμε τα ακόλουθα: Κατά την αποτύπωση του έτους 1922 των διαθέσιμων εποικιστικών εκτάσεων στη Γλύφα Ηλείας αποτυπώθηκε ως τεμάχιο 76 με έκταση 4.935 τετραγωνικά μέτρα και κα-
ταγράφτηκε σε ειδικό πίνακα αμφισβητουμένων εκτάσεων με την παρατήρηση ότι η κυριότητα αυτού αμφισβητείται από την Εκκλησία Αγίου Ιωάννου. Η επιτροπή απαλλοτριώσεων δεν συνεδρίασε ποτέ για το θέμα αυτό, να ξεκαθαρίσει δηλαδή
το ιδιοκτησιακό καθεστώς της έκτασης αυτής. Το τεμάχιο αυτό ουδέποτε χαρακτηρίστηκε κοινόχρηστο και ουδέποτε μεταβιβάστηκε στην κυριότητα της Κοινότητας Λυγιάς, κατά τη διαδικασία του άρθρου 197 του αγροτικού κώδικα ή σε άλλο φυσικό ή νομικό πρόσωπο.

Στις 22 -5- 1989 το Υπουργείο Γεωργίας γνωστοποίησε με το έγγραφό του 126857 στο σύλλογο οικιστών Γλύφας «Αγία Μαρίνα», ο οποίος ζητούσε την παραχώρηση του ακινήτου σε αυτούς, ότι θα πρέπει να ζητήσουν το ακίνητο από την Εκκλησία Αγίου Ιωάννου καθότι όπως αναφέρεται στο έγγραφο αυτό το Υπουργείο Γεωργίας δεν προτίθεται να εμπλακεί με την Εκκλησία σε δικαστικό αγώνα για την αναγνώριση κυριότητας;

Στο επί δικο τεμάχιο.
Αν και δεν συντάχθηκε ειδική πράξη πα ραίτησης του Δημοσίου εκτιμάμε ότι το Υπουργείο Γεωργίας ουσιαστικά παραιτήθηκε της αξίωσης κυριότητας, αλλά μόνον υπέρ της Εκκλησίας Αγίου Ιωάννου. Η καταπάτηση του τεμαχίου αυτού από άλλους καταπατητές, όπως εσείς κα-
ταγγέλλετε, δεν δεσμεύει κατά την γνώμη μας το Δημόσιο να διεκδικήσει την κυριότητά του επ’ αυτού με αναπομπή της υπόθεσης στην επιτροπή απαλλοτριώσεων, είτε δικαστικώς».