Είμαστε μόνο κουταβάκια και δεν ορίζουμε καλά καλά τα πόδια μας.
Ομως ξέρουμε ότι έχουμε άστρο και ξέρετε γιατί?
Εχουμε άστρο γιατί η μανούλα μας , η πανέμορφη & πανέξυπνη Λουλού, μας είχε απόλυτα προστατευμένα για δυο εβδομάδες σε ένα λαγούμι μακριά από τα ανθρώπινα βλέμματα & τα ανθρώπινα χέρια.
"Μανούλα, δεν θα σε ξαναδούμε αλλά μην ανησυχείς. Εμείς είμαστε πάντα καλά & δεν είμαστε πλέον αδέσποτα. Εσύ όμως ??? Τι θα κάνεις??? Το ξέρουμε οτι προσέχεις, αλλά δεν ειναι εύκολος ο κόσμος. Ισως όμως κάποιος σε αγαπήσει και σε φροντίσει όπως μας φρόντισαν εμάς. Θα μας λείψεις μανούλα"
Εχουμε άστρο γιατί όταν ακούστηκε το πρώτο μας κλάμα, έφτασε στα αυτιά κάτι καλών παιδιών που ήρθαν να προστατέψουν τους φίλους μας, τους αδέσποτους, εδώ στο ΘΡΙΑΣΙΟ!
"Ευχαριστούμε Δημήτρη & Μιχάλη , καλοί κύριοι πυροσβέστες.
Ευχαριστούμε Σάκη,Δάφνη,Λυδία,Σόνια,Ελισάβετ,Αννα,Χριστίνα. Ευχαριστούμε που μας βρήκατε και κάνατε τα πάντα για να είμαστε ασφαλείς.
Ευχαριστούμε κα Οικονόμου & τη Sapt που μας δώσατε κωδικούς & μας προστατέψατε μαζί με τα παιδιά & που θα μας δίνετε πάντα συμβουλές πως να γίνουμε οι καλύτεροι φίλοι του ανθρώπου.
Ευχαριστούμε Σοφία & Βίκυ. Σας αγαπήσαμε πολύ . Εξ άλλου 2 βδομάδες μείναμε σπίτι σας όμως μη στεναχωριέστε. Σας είδα να δακρύζετε φεύγοντας.
Θα είμαστε καλά όμως, αλήθεια.
Και όταν μεγαλώσουμε και μάθουμε τους δρόμους ίσως έρθουμε να σας επισκεφτούμε κι όλας"
Εχουμε άστρο γιατί βρήκαμε αμέσως σχεδόν ένα ζεστό σπιτικό.
"Μας είπανε ότι συνέχεια χτυπάγαν τα τηλέφωνα για εμάς.
Σας ευχαριστούμε όλους αλλά τελικά πήγαμε σε μια φανταστική οικογένεια που μας δέχτηκε και τους δυο. Που έχει τεράστιο κήπο & τεράστια ζεστή καρδιά.
Σας ευχαριστούμε όλους εσάς εκεί έξω γιατί αποδείξατε ότι οι Ελληνες έχουμε καρδιά & σπίτια να χωρέσουν όλα τα αδέσποτα του κόσμου.
Για αυτό σας παρακαλούμε θερμά
ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΑΣ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ.
ΣΤΟ ΘΡΙΑΣΙΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΣΚΥΛΑΚΙΑ.
Για αυτά δεν χτύπησε ούτε μια φορά το τηλέφωνο .
Γιατί? Δεν τα αγαπάτε?
Ισως δεν ειναι χαριτωμένα κουτάβια σαν και εμάς με πλούσια γούνα και όμορφα μπλε μάτια
Ισως ειναι χτυπημένα. Ισως είναι μεγάλα σε ηλικία.
Ομως μας λένε ότι σας περιμένουν & θα σας περιμένουν πάντα.
Δεν πειράζει αν οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες τα πεταξαν στο δρόμο.
Οοοοχι , δεν τα πειράζει καθόλου.
Αυτά πάντα περιμένουν, πάντα ελπίζουν & ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΑΝΕ ΝΑ ΑΓΑΠΑΝΕ.
Γιατί δεν παίρνετε και ένα τηλέφωνο για αυτούς τους φίλους μας?
Περιμένουν καιρό τώρα αυτό το τηλέφωνο με μια ματιά όλο θλίψη αλλά και ελπίδα.
Μην τους εγκαταλείψετε.
Αυτοί σίγουρα δεν θα σας εγκαταλείψουν ποτέ.
Μη ξεχάσετε: saveileia2@yahoo.gr, 6944860451, Xριστίνα
ΟΥΤΕ Η ΔΑΦΝΟΥΛΑ ΜΑΣ , 1 ΜΗΝΟΣ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΒΡΕΙ ΣΠΙΤΙ ΑΚΟΜΑ