Και όποιος νόμιζε ότι οι Αθηναίαοι θα κοιμόντουσαν και θα απαξίωναν τσάπες, δεντρα, δενδροφυτεύσεις, έκαναν ΤΕΡΑΣΤΙΟ λάθος!
Στις 16/11/2008, στο Αλσος Γαλατσίου (στη Βείκου) δώσαμε ζωή σε 10.000 δέντρα.
Τόσα φυτέψαμε και μάλιστα μόνο μέσα σε 2-3 ώρες περίπου.
Ο κόσμος ήταν πάρα πάρα πολύς. Πρόσκοποι, ζευγάρια, οικογένειες, φίλοι, παιδιά, ηλικιωμένοι...Ολοι ήταν εκεί. 1000, 2000 άτομα ίσως και περισσότερα. Κάποιοι με δικά τους εργαλεία, κάποιοι με εργαλεία που μοίραζε ο Δήμος, κάποιοι με τα χέρια...
Μεγάλοι άνοιγαν λακούβες και τα παιδάκια με τα χεράκια τους έβαζαν στο χώμα ρίζες.. Πρόσκοποι έκαναν μάθημα για τις δενδροφυτεύσεις και με τη σοβαρότητά τους και τη πειθαρχία τους έδιναν άλλη νότα στη προσπάθεια. Οι υπάλληλοι του δήμου ευγενικοί και πρόθυμοι να βοηθήσουν να ολοκληρωθεί η προσπάθεια...Ο κόσμος πρόθυμος να σκαρφαλώσει στις πλαγιές για να φυτέψει και εκεί ένα δεντράκι...
Ολοι γίναμε φίλοι σε αυτή τη προσπάθεια...Ανταλλάξαμε κουβέντες, γέλια, σχόλια...Είπαμε τα ονόματα μας και γίναμε μια γροθιά για να βοηθήσουμε το δάσος αυτό να αναπτυχθεί και να μας ομορφύνει τη ζωή!
Σε όλους μας αξίζει ένα μπράβο.
Ενα μπράβο γιατί αφήσαμε τα σπίτια μας και τους καφέδες μας για ένα πρωινό.
Ενα μπράβο γιατί έτσι μόνο μπορεί κανείς να νιώσει τη χαρά της δημιουργίας.
Ενα μπράβο γιατί έτσι μόνο θα μάθουμε στα παιδιά μας την αξία του δέντρου και του δάσους.
Ενα μπράβο γιατί έτσι μόνο η κοινωνία μας μπορεί να αποδείξει την ευαισθησία και το ενδιαφέρον της.
Ενα μπράβο γιατί μόνο η προσωπική δραστηριοποίηση ενός πολίτη μπορεί να εξασφαλίσει το μέλλον ενός δέντρου, ενός ζώου, ενός δάσους!
Η αγωνία μας ειναι μεγάλη για το μέλλον αυτών των δέντρων!
Και αυτό γιατί όσοι συμμετείχαμε δώσαμε ζωή σε αυτά τα δέντρα, τα μετέτρεψαμε σε φίλους μας, τα μετατρέψαμε σε κομμάτι της δικής μας ύπαρξης. Περνώντας τώρα απο το δασάκι αυτό θα το κοιτάμε, θα αγωνιούμε, θα μετράμε τα νέα κλαράκια και θα στεναχωριόμαστε για όσα δεν θα καταφέρουν να επιβιώσουν. Τσιμεντοποίηση ή φωτιά δεν τα διαπραγματευόμαστε!
Τα περισσότερα δεντράκια έχουν σήμερα ένα όνομα & ένα φίλο.
Και τα περισσότερα δεντράκια τα ακολουθεί μια υπόσχεση: ότι θα επιστρέφoυμε κάθε χρόνο να τα βλέπουμε να θεριεύουν!!!
