Και αναρωτιέμαι με τι μαεστρία τελικά κατάφεραν τον Ελληνικό λαό να στραφεί ο ένας κατά του άλλου.
Εμένα προσωπικά δεν με νοιάζει αν κάποιος παίρνει επιδόματα & γυμνάζεται δωρεάν. Δεν θα απαιτήσω να καταργηθούν τα προνόμια αυτά αλλά προτιμώ να απαιτήσω να τα έχω και εγώ.
ΕΓΩ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΠΕΦΤΩ ΣΤΗΝ ΠΑΓΙΔΑ ΚΑΝΕΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ.
Δεν θεωρώ ότι ο υπάλληλος της Βουλής ευθύνεται επειδή εγώ σήμερα ζώ στα όρια της εξαθλίωσης ή επειδή οι φίλοι μου δεν έχουν δουλειά. Δεν θα απαιτήσω λοιπόν να χάσει κανένας τη δουλειά του αλλά θα απαιτήσω νέεες θέσεις εργασίες για όσους έμειναν άνεργοι.
Δεν ευθύνεται κανείς εργαζόμενος -προνομιούχος ή μη- επειδή οι δημοτικοί βρεφονηπιακοί σταθμοί κλείνουν ο ένας μετά τον άλλο ή επειδή στους ήδη υπάρχοντες δεν δέχονται το παιδί μου (επειδή είμαι ισχνώς αμοιβόμενη, δεν είμαι μετανάστρια, δεν είμαι άγαμη).Δεν θα απαιτήσω επ ουδενί να κλείσει ακόμα ένας -ακόμα και αν αυτός ειναι μέσα στη Βουλή- και να βρεθούν και άλλα μωράκια στο πεζοδρόμιο.
Δεν ευθύνεται κανένας συμπολίτης μου επειδή το μέλλον μου διαγράφεται μαύρο. Για αυτό και εγώ έχω αποφασίσει να οργίζομαι όχι κοιτώντας δίπλα μου , τον συμπολίτη μου & τον συνάνθρωπό μου.
ΟΡΓΙΖΟΜΑΙ ΚΟΙΤΩΝΤΑΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΝΩ, προς αυτούς τους οποίους εμείς ψηφίζουμε για να μας κυβερνήσουν -τόσο γίδια είμαστε- και στο τέλος μας ποδοπατάνε και μας εξευτελίζουν!
ΟΡΓΙΖΟΜΑΙ όχι με όσους έχουν δουλειά, ή παίρνουν επιδόματα ή έχουν κάποια εργασιακά επιδόματα. Μακάρι να μου τα έδιναν και εμένα για να στήριζα την οικογένεια μου όπως της αξίζει.
ΟΡΓΙΖΟΜΑΙ με όσους μου αφαιρούν το δικαίωμα να ζώ αξιοπρεπώς. Γιατί το αξίζω και γιατί το έχω κερδίσει ως άνθρωπος, ως εργαζόμενη, ως μάνα.
ΜΗΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΑΛΛΙΩΣ ΛΟΙΠΟΝ?
