Το δίκιο του νεκρού Αλέξανδρου δεν μας αφορά??

"Οχι στη Χαλκίδα η δίκη για τον Αλέξη Γρηγορόπουλο"

Στη Χαλκίδα έλαχε ο κλήρος να εξελιχθεί στη σκηνή του Δικαστικού της Μεγάρου, η τελευταία πράξη του δράματος της δολοφονίας του 15χρονου Αλέξανδρου.

Εκεί θα έπρεπε όλοι να περιμένουμε να παιχτεί η πράξη της κάθαρσης και να επέλθει η λύτρωση! Η λύτρωση για τη μάνα του παιδιού αυτού, η λύτρωση για τον πατέρα του, τους συγγενείς του, τους καρδιακούς του φίλους, η λύτρωση για όλους εμάς που επιμένουμε να ψάχνουμε ίχνη δικαιοσύνης σ' αυτή την έρημη χώρα!

Κι όμως η πόλη της Χαλκίδας δεν τη θέλει αυτή την τελευταία πράξη, στη δική της σκηνή!

Αρνείται να πάρει το ρίσκο, αρνείται να διακινδυνεύσει την ησυχία των πολιτών της, τις περιουσίες τους, την ίδια τους τη ζωή ακόμη! Δεν ξέρω σε άλλες εποχές τι θα έκαναν οι πολίτες! Δεν ξέρω αν θα υπολόγιζαν το κόστος να αναμετρηθούν με το τέρας της ψευτοεπαναστατικής καταστροφικής μανίας των μπαχαλάκηδων ή θα άνοιγαν την αγκαλιά τους να δεχθούν τον πόνο της μάνας που περιμένει δικαίωση για το αίμα του γυιού της και θα ήταν έτοιμοι να διαφυλάξουν με κάθε κόστος την ορθή εκδίκαση της υπόθεσης αυτής, διακινδυνεύοντας όχι μόνο ζημιές αλλά και την ίδια τους τη ζωή ακόμη!

Που πήγαν οι ήρωες, σ' αυτό τον κόσμο? Που πήγαν οι ήρωες σ' αυτή τη Χώρα?

Τι αξία έχουν οι υλικές ζημιές, μπροστά στη ζωή ενός 15χρονου παλληκαριού, σχεδόν αμούστακου ακόμη??

Τι Χριστούγεννα θα έκαναν αυτοί, αν ήταν το δικό τους παιδί?? Αναρωτήθηκαν??

Για σένα Αλέξανδρε...

Ένα παιδί απόψε βγήκε

στων ονείρων του

τη στράτα να βαδίσει

Του ‘παν πως τα θηρία

που στη Χώρα αυτή

τη ζωή μας δυναστεύουν

αυτό μπορούσε να νικήσει!!

Ένα παιδί νεκρό!

Γιατί αλήθεια;;

Ποιοι ως δόλωμα το έστειλαν

στων αιμοβόρων λύκων τα νύχια;

Τι έφταιξε;

Ποιοι έφταιξαν;;

Τα παιδιά δεν φταίνε πάντως!!

Έκλεισες τα μάτια Αλέξανδρε-Ανδρέα

σαν να πήγαινες για ύπνο!

Ύπνο σύντομο, γλυκό

με την προσμονή της μέρας

που ονειρεύτηκες πως έφθανε!

Στην προσδοκία σου απάντησε

με τρόπο τραγικό

ο ξερός των όπλων κρότος!!

Άραγε στο ζοφερό

που γύρω σου απλώθηκε σκότος
εσύ ξεχώρισες την ευχή

κι ελπίδα του λαού

για ένα ξημέρωμα φωτεινό;;

ή της θυσίας σου

είδες να χάνεται άδικα ο πόνος;;;
.